Yönetim, Lider, Yönetici, Kurum…
İnsanoğlunun var olduğu günden bugüne her ne kadar adı konmasa da ilk meslek, ilk bilim, ilk farkındalık kuşkusuz yönetim ve yöneticilik yetisidir. Kişi kendi istek ve önceliklerini yönetebilme ile başladığı hayat yolculuğuna ailesini, çevresini yönetmekle devam eder. Yetilerinin derecesine göre mahalli, yerel ve genel yönetime sahip olarak yönetiminde ki her sınıfın yaşam kalitesine yön verir, sevk ve idare eder.
Yönetim becerisi insanı istisnalar dışında üretebilen, refah ve mutlu hayata götürdüğü gibi kendini yönetememe durumu sosyoekonomik olarak sıkıntılı bir hayata götürmektedir.
Yönetim bireysel bir mücadele ile başlayıp bireyin erkinin çeşitli sebeplerle yok olmasıyla birlikte sona erebileceği gibi, bireysel bir mücadele ile başlayıp kurumsal bir yapıya dönüşebilmektedir.
Günümüzde her bir bilimin/sektörün/organizasyonun kendi örgütsel yapısı tanımlanmış durumda. Kanun, yönetmelik, toplam kalite ve sosyoekonomik kurallarla. Yönetim artık başarısını kendi kurallarına uyma ve geliştirebilme çabasının ahenkliği ile belirlenmeye başlamıştır. Yönetim bu aşamada iç ve dış müşterilerinin algı yönetimi, sevk idaresi, kurum bağımlılığının yönetimi ile ölçülebilir olmuştur.
Lider ve yönetici kavramları genel olarak iç içe kullanılmaya başlanmıştır. Ancak kısaca anlatılmak gerekirse yaygın kanaat Liderin Organizasyona güç veren, Yönetici ise Organizasyondan güç alan Erk olduğudur.
Her yöneticinin lider olması beklenmemektedir. Beklenti organizasyona, işletmeye, sektöre, bölgeye hâkim kurallara yönelik kuralları benimseterek uygulatabilme güç ve iletişim becerisinin olup olmadığıdır.
Yönetimin bilim olarak görülmesinin en önemli unsurlarından birinin yöneticinin karakteristik özelliklerinin farklılık arz etmesi gerekliliğidir. Yöneticinin karakteristik özellikleri ekonomik, sanatsal, akademik, sportif, askeri vb alanlarla bu alanlara ait dallarda dahi yönetim kurallarını uygulamada, sürdürülebilir verimlilik elde etmede farklı getiriler sağlamaktadır.
Bu nedenle çok uluslu şirketler üretim yapmış olduğu bölgelerde, o bölgenin dinamiğine yakın veya o bölgenin yetkin bireylerini görevlendirmektedirler.
En küçük özel bölgesel ticari yapılanma sitelerdir, diğer bir deyişle toplu konutlar/rezidanslar/sosyal yaşam merkezleridir. Sosyal yaşam merkezi olarak adlandırılan yapılarda dahi yaşayanların sosyolojik yapısı ile yöneticinin sosyolojik yapısının uyuşması ve uyumlanması gerekmektedir. Keza aksi durumda iletişim sorunu baş gösterecek ve kanun, yönetmelik ve planlara hâkim bir yönetici de olsa bu organizasyonu sevk ve idare edemeyecektir.
Yüzyılımızda, özellikle son 50-60 yıldır kurumsal yönetim/kurumsal yöneticilik yaşamda yerini almıştır. Yöneticinin erkinin kullanma kuralları belirlenmekte ve yöneticiden erkini bu kurallara göre kullanması beklenmekte ve istenmektedir. Kurumsal Yönetim şirketleri organizasyonun yapısını görme kabiliyeti ve o organizasyona uygun yönetici bulma yerleştirme becerisi ile üretimini gelişimini sağlayabilmektedir.
Yönetim Şirketi, yönetici ile hizmet alanın uyumlandığı organizasyonda hizmete ait kuralları yaşatabilme, sevk idare edebilme, sürdürülebilir verimlilik sağlamada başarıyı yakalaması kaçınılmazdır.
Bireyin olduğu gibi Yönetim Şirketlerinin de erki toplumun sosyal yapısına haiz, kişisel veya kurumsal erkini toplum dinamiği ile birleştirerek yansıtma kabiliyeti ile varlığının ömrü belirlenmektedir. Kimi çevrelere göre bu duruma iletişim becerisi denmekle beraber, buna tamamen katılmıyoruz. Keza iletişim bilgisi tek başına yeterli değildir, dış ve iç müşteri ile iletişim kurmakla birlikte algılarını, misyon ve vizyonlarını da yönlendirebilme erkini içermektedir.
Sanayileşmeyle başlayan dikey (hiyerarşik) yapılanma günümüzde yatay yapıya dönmüştür. Organizasyon üyeleri direktiflerle değil, tanımlanan görevlerin, tanımlanan görev süresi içinde yapılmasının kontrolü ve desteklenmesiyle yapılması şeklini almıştır.
Yönetim, hizmetliye ve hizmete erk dayatmadan işi en doğru anlaşılabilir yolla benimseten, her bir unsuru görevli olduğu işin yöneticisi durumuna getirebilen iletişim ve kontrolü güçlü yöneticilere sahip yönetim kurumları bugünün ve geleceğin en karlı kurumları olacaklardır.
.
